Corona: een tweede keer voor mij…..
Coronatijd: een déjà vu van 5 jaar geleden voor mij. Als ik er aan terug denk zat ik toen ook in quarantaine.
In mijn eigen leventje bedoel ik dan. Het enige verschil was dat niemand er van af wist en het ‘gelukkig’ niet uitgebreid in de media kwam. 2015 het jaar dat ik mijn boeken dicht deed van mijn bedrijf, ook door externe redenen… Ik kwam thuis en ging in volledige ontkenning, kopje in het zand en volledig stuurloos ging ik verder. Zoals ik er nu op terugkijk, ging ik toen ook in quarantaine, elke contact met mijn eigen omgeving verbrak ik.
Ik mocht mijn kot nog wel uit, maar durfde niet, angst om beoordeeld te worden. Onzekerheid heerste over wat er komen ging.
- Elke ochtend energieloos uit mijn bed, niet weten waarom ik opstond
- Het gevoel hebben dat je met de kraan open aan het dweilen was
- Doelloos en stuurloos rond dobberen
- Chaos was dagelijkse kost voor mij
- Angstaanvallen, piekeren tot ik na uren toch in slaap viel
- En vooral de eenzaamheid die ik uiteindelijk zelf creëerde
- Tegen iedereen je sterk houden en laten uitschijnen dat het super ging….
Maar van binnen…..
Elk bericht dat ik op sociale media voorbij zag komen, handelde over ‘succesvol ondernemen’, ‘wees gelukkig’, ‘balans vinden’, ‘werkplezier’, enz…. Het kwam er langs mijn oren uit en zette kwaad bloed op, ik ging compleet in de weerstand. Waardoor ik de enige vraag in mijn hoofd probeerde te beantwoorden ‘Waarom ik…?’
Oh boy, als ik er aan terug denk, krijg ik nog de rillingen over mijn rug. Wat er nu gebeurt, ik zou het zo opnieuw allemaal kunnen oprakelen en eerlijk, ik dacht dat ik hetzelfde zou meemaken.
Maar dat gebeurde niet vorige week. Weet je wat na 2 dagen quarantaine nu bij mij opkwam? Hoe kan ik andere mensen nu helpen, want ik weet wat deze uitdaging met een mens doet. Daarom heb ik deze uitdaging met beide handen aangenomen. Ik ben nog alle dagen verwonderd over mijn opgebouwde veerkracht en weet als geen ander welke fouten ik niet meer opnieuw ga maken.
Ik zet mijn tanden in deze Corona uitdaging, zorg ervoor dat mijn angst het niet van me overneemt, zodat ik mijn creativiteit kan blijven gebruiken om anderen nu te helpen!
De volgende dagen en weken ga ik regelmatig mijn inzichten neerpennen:
- Waarom structuur zo belangrijk is
- Hoe je terug energievol de dag kan doorkomen
- Wat je met de angst kan doen, die onverwacht altijd kan opkomen
- Hoe je het piekeren kan verminderen
- En nog veel meer…
Ik weet ook wel dat door dit te lezen de situatie niet weg zal gaan, helaas heb ik geen remedie voor dit virus, maar ik kan wel mijn levenservaring, zelfkennis gebruiken als medicijn om jouw hoofd helder te houden, zodat jij binnenkort, wanneer het licht terug op groen komt, jij terug in die startblokken staat, en er 200 % voor kan gaan!
Dat is hetgeen ik vandaag jou toewens: een hele goede gezondheid en heel veel veerkracht.