Balans is eigenlijk al heel mijn leven een ‘dingetje’.  

Regelmatig neem ik me voor het anders te gaan doen, meer ‘me-time’ in te plannen. Maar betrap me erop wanneer ik in de zetel zit na 10 minuten al op mijn horloge kijk of ik weer mag want als je doet wat je leuk vindt ben je nooit aan het werk.

Ik ben iedere dag dankbaar voor het succes van mijn onderneming. Het komt me ‘niet aanwaaien’ het is me wel alle moeite waard. 
Als je na de enorme reeks aan leermomenten (zo noem je ze tegenwoordig😊 voor mij zijn het gewoon ongelooflijke flaters ) en je inspanningen de flow er zo duidelijk in zit, och man dan leef ik op adrenaline.

En tsja, die balans zet ik dan maar op mijn lijst met goede voornemens

Ik heb besloten om er maar niet meer over na te denken en gewoon te doen wat goed voor mij voelt. Er zullen er zijn die bereiken wat ik doe met minder uren. Er zullen er zijn die nog veel harder werken en voor wie het succes er nog niet aan lijkt te komen. 

Wat is de waarheid, wanneer doe je het goed? 
Ik merk dat hier door mijn omgeving nogal eens een oordeel op geveld wordt; ‘je werkt te hard’. ‘Te’ volgens de norm van wie? 
Mijn dromen zijn groot en ik ben bereid om daar voor te doen wat nodig is.

Wat denk jij over dit onderwerp? Kies jij voor balans of laat jij die af en toe ook schieten voor het realiseren van je droom? 
Misschien heb jij voor mij en anderen die hier mee worstelen wel de gouden tip. Wil je hem dan delen in de comments? 👇👇👇